Randomizowany test intensywnej terapii obniżającej stężenie lipidów w zwężeniu zastawki aorty ad 6

Nie było przypadków rabdomiolizy i poważnych zdarzeń niepożądanych. Dyskusja
W tym randomizowanym, podwójnie ślepym, kontrolowanym placebo, równoległym badaniu z grupą pacjentów, polegającym na zmniejszeniu stężenia lipidów u pacjentów ze zwapniałym zwężeniem zastawki aortalnej, pojedyncze centrum koordynacyjne zastosowało spójne i powtarzalne podejście do oceny ciężkości zwężenia zastawki aortalnej. wykazali, że wysokie dawki atorwastatyny obniżają stężenia cholesterolu LDL w surowicy o więcej niż czynnik 2, jak przewidywano37, ale nie powstrzymują progresji lub nie indukują regresji procesu choroby zastawkowej. Wykazano to za pomocą dwóch różnych wskaźników nasilenia choroby – prędkości strumienia aorty ocenianej za pomocą echokardiografii dopplerowskiej i zwapnienia zastawek ocenianych za pomocą helikalnej tomografii komputerowej. Co więcej, nie było związku między stężeniem cholesterolu LDL w surowicy a postępem zwężenia aorty, a także nie wykazano wpływu wysokich dawek atorwastatyny na kliniczne punkty końcowe. Tak więc, niezależnie od metody oceny postępu choroby, konsekwentnie wykazaliśmy, że postępuje stenoza aortalna pomimo intensywnego obniżania stężenia cholesterolu w surowicy.
Technika minimalizacji pomogła upewnić się, że nie ma podstawowych nierówności między grupami leczonymi. Kilka czynników mogło wpłynąć na naszą zdolność do wykrywania wpływu terapii statynami na progresję zwężenia aorty w tym badaniu. Po pierwsze, w wyniku naszych kryteriów włączenia, zrekrutowaliśmy niektórych pacjentów z ciężką chorobą i prędkością aortalnego strumienia wynoszącą co najmniej 4 m na sekundę, i można było twierdzić, że terapia obniżająca poziom lipidów prawdopodobnie nie wpłynie na progresję choroby w takim przypadku. zaawansowany etap. W związku z tym przeprowadziliśmy wstępną analizę podgrup, wykluczając pacjentów z wyjściową prędkością strumienia aortalnego wynoszącą 4 m na sekundę lub więcej. Nasze wyniki były zgodne niezależnie od nasilenia zwężenia w punkcie wyjściowym – atorwastatyna nie miała wpływu na postęp choroby, nawet u większości pacjentów ze zwężeniem od łagodnego do umiarkowanego. Wykluczyliśmy pacjentów z prędkością strumienia aortalnego poniżej 2,5 m na sekundę i przyznajemy, że interwencja na tym wcześniejszym etapie procesu chorobowego mogła być bardziej korzystna. Jednak tacy pacjenci zwykle nie występują w rutynowej praktyce klinicznej, a ich identyfikacja potencjalnie wymagałaby badań przesiewowych populacji.
Po drugie, dwa lata leczenia mogły nie być wystarczające, aby wpłynąć na naturalną historię choroby. Oceniliśmy tę możliwość, określając, czy pacjenci z dłuższym okresem obserwacji wykazują korzyści z leczenia. U pacjentów, którzy przeszli prawie trzy lata leczenia intensywną terapią statynami, nie zaobserwowano tendencji do korzystnego działania atorwastatyny. Dlatego nie uważamy, że brak efektu był spowodowany nieodpowiednim czasem leczenia.
Wreszcie, nasze badanie zostało zaprojektowane w celu wykrycia znacznego opóźnienia w postępie choroby i nie było w stanie ocenić znaczącego wpływu na kliniczne punkty końcowe, takie jak wymiana zastawki i śmierć sercowo-naczyniowa. Chociaż możemy wykluczyć korzyść z leczenia o wielkości wcześniej zgłoszonej w retrospektywnych badaniach obserwacyjnych (zmniejszenie prędkości strumienia aortalnego o 0,30 m na sekundę na rok29 i zwapnienie zastawki 30 procent rocznie24,26), 95 procent przedziałów ufności wskazuje że mogliśmy przegapić skromną korzyść z leczenia (opóźnienie postępu choroby o <0,07 m na sekundę rocznie dla prędkości strumienia aortalnego i <5 procent rocznie dla zwapnienia zastawek) [podobne: staw rzekomy, myringotomia, złamanie podstawy czaszki ] [podobne: medicor rzeszów jabłońskiego, histeroskopia cena, przychodnia komorowskiego kraków ]